پشت قاب مهاجرت هنری
روایتی از تجربه، تصمیم و بازتعریفِ هنرمند در جهان
در ماجرا، یک رویداد را به گفتوگو دربارهی یکی از مهمترین تصمیمهای زندگی هنرمندان اختصاص دادیم؛ مهاجرت هنری. گفتوگویی که نه برای رؤیابافی، بلکه برای دیدنِ واقعیت پشت قابها بود.
سروش دستمالچیان از تجربهی زیستهی خودش گفت؛ از روزهایی که مهاجرت فقط یک آرزو بود تا زمانی که در میلان، با واقعیت تازهی زیستن و خلقکردن روبهرو شد. او از تفاوت میان رؤیای مهاجرت و واقعیت آن گفت و از اینکه چطور «رفتن» میتواند هم الهامبخش باشد و هم چالشبرانگیز.
در ادامه، دربارهی مسیرهای ممکن برای هنرمندان حرف زدیم – از اپلای و ورود به دانشگاههای هنری گرفته تا راههای پیدا کردن جایگاه حرفهای در فضای بینالمللی. سروش با صداقت از تجربههایش در ایتالیا گفت؛ از ارتباط میان دانشگاه و بازار هنر، و از مواجههی دوباره با مفهوم «هنرمند بودن» در فرهنگی دیگر.
بخش پایانی جلسه، صمیمیتر و شخصیتر شد. همه از دگرگونی در نگاه و هویت گفتند. از اینکه مهاجرت فقط تغییر مکان نیست، بلکه فرصتی است برای بازتعریف خویشتن.
گفتوگو با پرسشها و تجربههای شرکتکنندگان ادامه پیدا کرد؛ و ما در ماجرا، بار دیگر به این فکر کردیم که شاید مهاجرت، بیش از هر چیز، سفری درونی برای کشف دوبارهی خودِ هنرمند باشد.
